Het vrij voelen en vrij bewegen staat voor veel mensen op nummer 1 op het wensenlijstje. Het volgen van je hart met een agenda gevuld met gepassioneerde activiteiten die belangrijk zijn voor jezelf en je omgeving. Vrijheid is een belangrijk thema voor mij en voor velen met mij. We zijn namelijk gesteld op onze vrijheid en bewegingsruimte.
Toch manoeuvreren we ons vaak door het vele moeten, het continue bewijzen, presteren, spiegelen, overtreffen, de druk van de maatschappij en voornamelijk van onszelf. Onze eigen innerlijke stem geeft ons sturing naar onze idealen, richting de dromen die we in de toekomst graag in vervulling zien gaan. Voor mij betekent vrijheid om je hart te volgen in je doelen, het spelen in het kwantumveld, het mogen vallen en weer opstaan, het accepteren van elkaar en het mogen leren van elkaar. Vrijheid om je te beweging in een omgeving die voor mij prettig is met mensen die ik een warm hart toe draag. Vrijheid betekent voor mij, dat ik mezelf kan accepteren met al mijn onvolmaaktheden, dat ik vrij ben in het kiezen voor een gezond en actief leven, dat ik de mogelijkheid heb om nieuwe ideeen te bedenken en uit te voeren.
Dat ik een keuze mag maken om negativiteit soms de rug toe te keren en het op bepaalde momenten niet binnen laat komen. Vrij om me soms af te sluiten voor het terreur om me heen en te geloven in de kracht van verbinding en liefdevolle saamhorigheid. Dat ik niet angstig hoef te zijn over aanslagen, die nu worden voorbereid en sinds deze week weer zijn uitgevoerd. Ik mag mijn ogen er niet voor sluiten. Alleen wens ik vanuit het diepste van mijn hart dat we naar een toekomst gaan zonder geweld en zonder de noodzaak om angst als een epidemie over de globe te verspreiden. Utopie?
Voelen wij ons vrij om zonder angst op een perron te staan of mijden we vanaf nu alle publieke plaatsen. Door zulke momenten beseffen we dat we kwetsbaar zijn en niet altijd vrij kunnen zijn in ons voelen, in ons handelen en in ons denken. We laten op zulke catastrofale gebeurtenissen de angst regeren en we laten ons even gevangen houden.
We leven in een extreme wereld waarin haat en liefde dichtbij elkaar liggen. “Ken je eigen gekte”, deze uitspraak hoorde ik laatst tijdens een presentatie. Maar wat als je innerlijke stem gevuld is met haat en vergelding zou je dan ook nog objectief naar je eigen “gekte” kunnen kijken. Of ben je dan blind voor alles om je heen en is er dan geen ruimte voor een mindshift tijdens een intens debat met deze diepgewortelde haat alvorens tot actie over te gaan. Hoe ver moet je zijn om het te kunnen verantwoorden om andere aardbewoners angstig te laten voelen in hun eigen semi-veilige wereld en hiermee vrijheid (en zelfs leven) af te nemen.
Vrijheid en geluk betekent je veilig kunnen voelen en volgens de leer van de Vipassana: sila, samadhi en panna. Juist spreken, juist handelen, juiste gedachte, juist begrip.